°C
Ta śliczna Sunia przybłąkała się na teren zakładu mojego chłopaka. Mieszka tu już trzeci tydzień i chyba nie ma zamiaru odejść, ale niestety nie może zostać. Będzie musiała trafić do schroniska. Jest karmiona regularnie, nie widać, żeby coś ją bolało, wydaje się być zdrowa. Nie jest agresywna w stosunku do ludzi, ani innej Suni, która pilnuje zakładu.
I tu pojawia się problem, bo nasz pies nie do końca akceptuje znajdę. Ta natomiast schodzi mu z drogi, czeka cierpliwie na swoją kolej do miski. Zjada wszystko, nie wybrzydza i jest bardzo czysta. Do ludzi podchodzi z obawą i lekką nieufnością. Musiała wiele wycierpieć przez człowieka, ale sama do nas podchodzi, cieszy się na nasz przyjazd, skacze, biega wymachując ogonem. Jeśli czegoś się przestraszy, wycofuje się lekko i chowa. Widać, że szuka kontaktu, a potrzebuje tylko odrobiny dobroci żeby się zaadoptować.
Jest bardzo przyjazna i posłuszna, chociaż na krzyki reaguje wycofaniem się. Bardzo jest wtedy przestraszona. Musiała być też wielokrotnie bita albo przepędzana, bo kuli się przy dużym hałasie albo gwałtownych ruchach wykonywanych przez człowieka. Jest bardzo spokojna, nie ucieka gwałtownie, nie reaguje agresywnie, jakby była lekko zmęczona. Lubi leżeć i odpoczywać na słoneczku. Wygląda jakby się nim delektowała. Głowę zwraca ku niemu i przymyka lekko oczka. Zdecydowanie typ kanapowca. Jest niewielka, na pół łydki. Widać, że jest nieszczęśliwa, że chce tylko miłości. Często płacze, dlatego tak ciężko jest nam ją oddać do schroniska.
Suczka nie jest leczona weterynaryjnie. Ciężko stwierdzić jej wiek (może 3-4 lata?). Ma białą bródkę ale to może być kwestia tylko ubarwienia, jej sierść jest na pół miękka.
Bardzo proszę o pomoc w adopcji, psinka zasługuje na to, aby ją pokochać. Kontakt w sprawie adopcji: 607 327 680 – Kuba.
